Białko całkowite
Badanie białka całkowitego
Białko całkowite we krwi to badanie diagnostyczne, które mierzy łączną ilość wszystkich białek obecnych w osoczu krwi. Białka pełnią istotną rolę w organizmie, m.in. w budowie tkanek, regulacji funkcji narządów, utrzymywaniu równowagi płynów i wspieraniu procesów odpornościowych. Najważniejsze białka krwi to albuminy i globuliny. Białko w krwi jest kluczowe dla zachowania prawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego i utrzymania równowagi płynów w organizmie.
Białko całkowite – co oznacza?
Badanie białka całkowitego pomaga ocenić ogólny stan zdrowia, szczególnie funkcje wątroby, nerek oraz stan odżywienia organizmu. Wyniki mogą dostarczyć informacji o stanach zapalnych, infekcjach, chorobach nerek, czy wątroby. Oznaczenie poziomu białka w surowicy może być również pomocne w ocenie zaburzeń metabolicznych. Regularne monitorowanie poziomu białka całkowitego we krwi może pomóc we wczesnym wykrywaniu wielu poważnych schorzeń.
Jak zbadać białko w surowicy? Badanie polega na pobraniu krwi z żyły (zazwyczaj z przedramienia), a następnie dokonaniu analizy w laboratorium. Zaleca się, aby na badanie zgłosić się na czczo. Wynik jest wyrażony w gramach na decylitr, czyli g/dl (lub g/l). Ile wynosi norma dla białka całkowitego? Prawidłowa wartość powinna mieścić się pomiędzy 6,0 a 8,0 g/dl u osób dorosłych. Jednak normy mogą się nieznacznie różnić w zależności od laboratorium, w którym dokonuje się analizy. Znaczenie ma również wiek pacjenta oraz ogólny stan zdrowia i odżywienia organizmu. Istotna jest nie tylko zawartość białka całkowitego, ale także udział procentowy poszczególnych frakcji, pełniących w organizmie różne funkcje.
Co oznacza niskie białko całkowite?
Niskie białko całkowite we krwi może wskazywać na obecność wielu różnych schorzeń, a do najczęstszych zaliczają się choroby wątroby. To właśnie wątroba jest głównym miejscem produkcji białek. Równie częstą przyczyną okazują się choroby nerek, gdzie białka tracone są poprzez wydalanie moczu. Obniżony poziom białka we krwi może świadczyć o niedożywieniu lub niedoborze tego makroskładnika w diecie. Warto wspomnieć również o chorobach jelit, które upośledzają wchłanianie składników odżywczych, w tym omawianych białek.
Co oznacza podwyższone białko całkowite?
Białko całkowite podwyższone może być wynikiem:
- przewlekłych stanów zapalnych lub infekcji,
- chorób autoimmunologicznych (np. toczeń),
- szpiczaka mnogiego, czyli nowotworu, w przebiegu którego dochodzi do nadmiernej produkcji nieprawidłowych białek (paraprotein),
- odwodnienia, gdzie dochodzi do zmniejszenia objętości płynów oraz względnego wzrostu poziomu białek.
Białko całkowite a CRP
Często równocześnie z badaniem białka całkowitego wykonywane jest badanie CRP (białko C- reaktywne). Białko całkowite i CRP to badania, które przeprowadzone razem, pomagają jednocześnie ocenić stan zapalny w organizmie. CRP jest markerem ostrego stanu zapalnego, natomiast poziom białka we krwi dostarcza szerszej informacji o ogólnym stanie zdrowia organizmu.
Badanie białka całkowitego pozwala ocenić, czy narządy (tj. wątroba i nerki) funkcjonują prawidłowo. Jest to pomocne narzędzie w diagnostyce wielu chorób, w tym przewlekłych stanów zapalnych, nowotworów oraz zaburzeń odżywiania.