Albumina
Badanie albumin
Albuminy to rodzaj białka produkowanego głównie w wątrobie, stanowiącego około 60% wszystkich białek we krwi. Są kluczowym składnikiem osocza, odpowiedzialnym za wiele ważnych funkcji w organizmie. Albumina jest białkiem o małej masie cząsteczkowej, ale o dużym znaczeniu, szczególnie w utrzymaniu równowagi płynów w organizmie. Ten rodzaj białka jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania organizmu, a informacja dotycząca ich poziomu we krwi jest cennym składnikiem diagnostycznym.
Jaką rolę odgrywają albuminy w organizmie?
Co jest albumina i jaka jest jej funkcja? Albuminy pomagają w utrzymaniu odpowiedniego ciśnienia osmotycznego, co zapobiega nadmiernemu przenikaniu płynów z naczyń krwionośnych do tkanek, a tym samym zmniejsza się ryzyko powstawania obrzęków. Albuminy wiążą i transportują różne substancje we krwi, takie jak hormony, kwasy tłuszczowe, leki i inne związki chemiczne. Mogą wiązać toksyny i pomagać w ich usuwaniu z organizmu. Ponadto biorą udział w regulacji pH krwi, przyczyniając się do utrzymania równowagi kwasowo-zasadowej.
Badanie albumin
Badanie albumin polega na oznaczeniu ich stężenia w surowicy krwi. Pobierana jest próbka krwi żylnej – na czczo, po minimum 8-godzinnej przerwie od spożywania pokarmów.
Albuminy we krwi są ważnym wskaźnikiem stanu zdrowia organizmu, szczególnie funkcji wątroby i nerek. Badanie to często wykonuje się w diagnostyce różnych schorzeń, zwłaszcza w chorobach wątroby, takich jak marskość oraz chorobach nerek, w przebiegu których może dochodzić do utraty albumin przez mocz. Warto dodać, że niedobór białka w diecie również może prowadzić do spadku poziomu albumin.
Kiedy bada się albuminy we krwi?
Badanie albumin zleca lekarz na podstawie wywiadu przeprowadzonego z pacjentem. Wśród wskazań do wykonania tego badania wymienia się:
- obrzęki,
- stany zapalne jelit,
- choroby nerek związane z białkomoczem,
- marskość wątroby,
- ocenę stanu odżywienia organizmu,
- ogólny zły stan zdrowia pacjenta (odwodnienie, wyniszczenie).
Albuminy – norma
Prawidłowy poziom albumin w surowicy krwi powinien zawierać się w normie pomiędzy 35 a 50 mg/ml. U osób dorosłych jako normę wskazuje się wartości pomiędzy 35-55, a u dzieci po ukończeniu 7. roku życia i młodzieży, właściwy poziom wynosi od 37 do 56 mg/ml. Natomiast w grupie noworodków i dzieci przed ukończeniem 7. roku życia – 46-74 mg/dl uznaje się na wartość prawidłową. Wzrost poziomu albumin jest zjawiskiem naturalnym u dzieci do 3. miesiąca życia oraz w grupie kobiet w 3. trymestrze ciąży. Ocenę uzyskanych wyników badania należy pozostawić specjalistom. Lekarz, w oparciu o ocenę pozostałych parametrów oraz wiedzę dotyczącą stanu zdrowia pacjenta, podejmuje decyzję o dalszych etapach diagnostyki i leczenia ewentualnych chorób.
Albumina w surowicy krwi podwyższona – co oznacza? Taki stan może być wynikiem odwodnienia. Gdy objętość płynów w organizmie spada, stężenie albumin w surowicy może wzrosnąć. Niektóre leki mogą wpływać na poziom albumin we krwi. Warto zaznaczyć, że podwyższona albumina sama w sobie rzadko jest wynikiem choroby. Częściej pojawia się w konsekwencji zmian w poziomie płynów w organizmie. Zwróćmy uwagę, że podwyższona albumina we krwi może pojawić się na skutek przyjmowania niektórych grup leków, do których zaliczają się: hormon wzrostu, insulina, androgeny. Lekarz kierujący na badanie może zalecić przerwę w ich przyjmowaniu, aby uzyskać miarodajne wyniki. Dlatego przed pobraniem krwi należy poinformować lekarza o stosowanej farmakoterapii.